Tegoroczne wakacje spędziłem na praktykach studenckich w Japonii. Miałem wiele szczęścia, ponieważ instytut, w którym pracowałem znajdował się w Tsukubie. Mieście znanym wszystkim Judokom na świecie. Na macie tamtejszej uczelni na swoje międzynanorodowe sukcesy pracowali i pracują Japońscy mistrzowie tacy jak: Takashi Ono, Daiki Nishiyama, Junpei Morishita, Hiroyuki Akimoto i wielu innych.

Celem tego artykułu jednak nie jest sprawozdanie z praktyk, a pomoc wszystkim zainteresowanym wyjazdem do Japonii oraz tym, którzy są zainteresowani tamtejszymi realiami. W co się zaopatrzeć, na co uważać i co jest mitem, a co prawdą.

Zakwaterowanie

Japonia jest drogim krajem, a do najdroższych rzeczy należą usługi hotelarskie. Najtańszą opcją jest akademik (~20$/dzień) tam jednak będzimey mieszkać we wspólnym dużym pomieszczeniu. Wraz ze wzrostem ceny pokój oraz liczba łóżek będzie się zmniejszała. W pokoju kilkuosobowym trudno jest się jednak zmieścić z torbami i zabranymi ze sobą rzeczami. Spokojnie można jechać bez wcześniejszej rezerwacji. W wakacje większość studentów wraca do swoich domów i akademiki stoją puste.

Jedzenie

Jedzenie jak wszystko inne jest drogie. Dla wielu także dużym wyzwaniem jest kupowanie produktów, o których się nic nie wie. Napis w języku angielskim to rzadkość. Ratują obrazkowe instrukcje jak daną potrawę przygotować. Supermarkety, których w Tsukubie jest kilka, oferują gotowe obiady, sushi, makarony. Dla oszczędnych przydatną informacją będzie to, że wszystkie przyrządzane przez sklep gotowe obiady z każdą godziną po 21 są przeceniane, a po 23 można je kupić za mniej niż 50% ceny. Na jednorazowy posiłek trzeba liczyć 300 Y. Warto ze sobą przywieźć jedzenie z Polski, zwłaszcza jeśli nie przyjeżdża się na długo. Wodę z kranu można spokojnie pić.

Supermarkety: Seiyu, Kasumi

Treningi

Zanim wejdzie się na matę koniecznie trzeba podejść do trenera prowadzącego ukłonić się, przedstawić i zapytać o możliwość trenowania. Trener, jeśli nie będzie to Takashi Ono (tylko kilku zawodników mówi po Angielsku), nic nie zrozumie tylko kiwnie głową i zgodzi się na nasz udział w treningu. Podczas letnich wakacji zawodnicy trenują 2 razy dziennie po 2,5 h przez 6 dni w tygodniu. W środy i w soboty zamiast popołudniowego treningu idą na siłownię. Trening składa się z 30 minutowej rozgrzewki, a następnie cały pozostały czas przeznaczony jest na randori. Ponieważ w lato jest bardzo gorąco, warto przywieźć ze sobą proszek do prania i prać mokre judogi zaraz po treningu w pralkach znajdujących się w pokoju obok sztani.

Czasami do Tsukuby przyjeżdżają inne uniwersytety i wtedy treningi nieznacznie się różnią. Ponieważ zawodników jest za dużo, żeby wszyscy bili się jednocześnie, rozdawane są słynne czerwone opaski. Jeżeli zostanie się wybranym do jej założenia, co jest wyróznieniem, należy ją z ukłonem przyjąć i wytrzymać następne 40 min na środku maty, walcząc do utraty tchu, bo przerw między walkami nie ma.

Zakupy

Około 10 km na wschód od maty znajduje się outlet sportowy Alpen Sports, gdzie można znaleźć poszukiwane torby Mizuno. Dojazd jest bardzo prosty. Należy jechać cały czas prosto ulicą Gakuen Higashi Odori, minąć pomarańczową kładkę nad skrzyżowaniem. Po przejechaniu jeszcze 500 m po prawej stronie zobaczymy 4 hale sklepu. Cenowo jednak tak samo jak przy elektronice artykuły niewiele się różnią od polskich.

Tokio

Będąc w Tsukubie nie sposób jest sobie odmówić wycieczki do Tokio. Pociąg – Tsukuba Express – ze stacji w centrum jedzie około 45 minut. Koszt podróży w jedną stronę to około 1000 Y czyli ~40 pln do stacji Akihabara (dzielnica elektroniczna) w centrum Tokio.

Czas wolny

Podróże po kraju są drogie oraz trenować trzeba codziennie. W wolnym czasie poza wycieczką do Tokio warto wybrać się na górę Tsukuba oddaloną o 25 km od miasta. Dojazd do niej jest bardzo prosty – jedzie się cały czas prosto znaną już ulicą Gakuen Higashi Odori, aż do samego podnóża góry. W pół dnia można wejść na oba szczyty i zobaczyć piękny widok na otaczającą górę okolicę.

Rower

Do poruszania się po mieście najlepszy jest rower, który można wypożyczyć już na stacji kolejowej. Warto to zrobić od razu, bo daje dużą wygodę. Komunikacja miejska jest mało wygodna i trudno się połapać gdzie dany autobus nas zawiezie.

Rowery można także wypożyczyć na uniwersytecie, bądź wyciągnąć z krzaków. Należy jednak uważać by nie zostać złapanym przez policję. Wszystkie rowery w Japonii mają swoje tablice rejestracyjne i jeżeli zostaniemy złapani na nie swoim rowerze będziemy mieli poważne kłopoty. Japonia jest krajem w którym można zostawić na ulicy sztabkę złota i być pewnym, że nikt jej nie podniesie, bo nie należy do nikogo innego tylko do nas. Kradzieże zdarzają się bardzo rzadko i tak jak inne przestępstwa są traktowane ze szczególną drobiazgowością przez policję.